Farklı Aile Tiplerinde Çocuklar
Aile süreci, hem aile üyeleri arasındaki karşılıklı ilişkilerin hem de bireysel davranışların, aile biriminin diğer üyelerini nasıl etkilediğinin anlaşılmasıdır.
Aile İçeriği, aile üyelerinin fiziksel ve zihinsel sağlığı, iş imkanları, gelir düzeyleri, üyelerin varlığı veya yokluğu, eğitim düzeyleri, ikamet yerleri, yaş, cinsiyet, ırk, uyruk, aile üyelerinin sayısı, akrabaları, yatırım açısından kalite düzeyini ifade eder. Bu faktörlerden en önemlileri demografik faktörlerdir.
Dinamik bir sistem olarak aile, sosyal, dini, ekonomik ve politik dış faktörlerden etkilenir. Bu dış faktörler sürekli olarak değişir.Aileler, sistemlerini sosyal bağlamla bütünleştirmelidir. Aileler kendilerini bu dış değişimlerle bütünleştirmezlerse, içinde bulundukları sosyal bağlam tarafından dışlanırlar.
Aile yaşam döngüsü, çiftlerin tanışması, çocukların eklenmesi ve çiftlerden birinin ölümüne veya çiftin ayrılmasına kadar aile biriminin büyümesi ve gelişmesinin incelenmesine dayanan belirli olaylarla tanımlanan bir dizi aile gelişim evresinden meydana gelmiştir.Koruyucu ailelerin beslenme ve güvenlik sağlama konusundaki motivasyonlarına rağmen, birçok çocuk geçmiş deneyimleri nedeniyle bir güvenlik duygusu yaşayamamaktadır.
Aile Tipleri
Çekirdek Aileler (Nuclear Families): Baba, anne ve evlenmemiş çocuklardan oluşur. Yetişkin rol modellerinin sayısı azalır.
Geniş Aileler (Extended Families): Aynı hane içinde üç veya daha fazla neslin bir arada yaşadığı ailelerdir. Geniş aileler özellikle yoksul aileler arasında yaygındır.
Tek Ebeveynli Aileler: Boşanma, çeşitli ayrılıklar, evlilik dışı çocuk sahibi olma, ölüm gibi nedenlerle ebeveyn rollerini tek bir ebeveynin üstlenmesidir. Tek ebeveynli aileler, strese diğer ailelerden daha çok maruz kalır.
Birlikte Yaşayan Aileler: Evli olmayan bir çiftin tek bir çatı altında birlikte yaşamasıdır.
Karma/Üvey Aileler: Biyolojik olarak sadece bir ebeveynle akraba olan, iki ebeveyn, onların biyolojik çocukları ve üvey kardeşlerinden oluşur. Bu karma ailelerin yarısından fazlası, ortak bir çocuğun doğumuyla harmanlanmış aile haline gelen üvey ailelerdir.
Koruyucu Aileler: İhmal ve/veya istismara uğrayan ve ailelerinden uzaklaştırılan çocuklara alternatif bir aile ortamı sağlamayı amaçlar.
Evlat Edinilen Ailele: En az bir evlat edinilmiş çocuk ve en az bir evlat edinen ebeveyn içeren ailedir.
Ataerkil Aileler (Patriarchal Families): Erkeklerin ailede, işgücü piyasasında ve devlette kadınlar üzerindeki egemenliği olarak tanımlanabilir.
Riskli Çocuklar ile Savunmasız Aileler
Yalnız Ebeveynli Ailelerdeki Çocuklar: Tek ebeveynli ailelerdeki çocuklar, rol modellerinden yoksundur. Bu ailelerde sorun genelde annesiz ailelerden çok babasız ailelerde yaşanır.
Çocuklar ve Anne İstihdamı: Gelişim teorileri, bebeğin doğumunda ilk yıl anne istihdamının anne ve çocuk arasındaki güvenli bağı bozabileceğini ayrıca çocuğun duygusal gelişimi üzerinde olumsuz etkilerini vurgular.
Genç Ebeveynlik: Genç anneler, kötü koşullarda yaşam, yetersiz mali kaynak, yüksek stres, aile istikrarsızlığı ve sınırlı eğitim olanaklarına sahip olabilirler. İhmal ve istismar mağduru olmak, okulda daha başarısız olmak, suça bulaşmak, uyuşturucu ve alkol kullanmak da genç ebeveynliğin sonuçları olabilmektedir.
Bu faktörler yetersiz ebeveyn-çocuk etkileşimlerine ve bebek gelişiminin azalmasına neden olabilir.
Göçmen Ailelerdeki Çocuklar: Okula gitme veya eğitim alma konularında kendilerini hazır hissetmemekte, çeşitli stresler yaşamaktadır.
Etnik ve Irksal Azınlık Ailelerinde Çocuklar: Dini azınlıklar da dahil olmak üzere azınlık grupları, ana akım toplumdan ve topluluk tarafından bazen bilinçsizce baskıya ve ayrımcılığa maruz kalabilir.
Geniş/Büyük Aileler: Çocuklar yoksulluk, düşük eğitim seviyesi, öğrenme ve eğitim sorunları, aile tutumlarında otoriter, kuralların baskın olduğu bir ortamda yetişir ve bedensel ceza uygulanabilir. Ebeveynler çocuklarla daha az vakit geçirir, kardeş rekabeti artar. Bu tür ailelerde cinsel istismar, fiziksel istismar, ihmalin yaşanma ihtimali daha yüksektir.
Üvey Aileler: Çocuklar yeni aileleri hakkında şüphe duyarak onların ilişki kurma çabalarına ve birçok değişikliğe direnebilmektedir. Ebeveynlerde ise yeni aile yapısı hüsran veya hayal kırıklığı yaşatabilir.
Bakım Sorumluluğu Olan Aileler: Birine bakmak, istihdam fırsatlarını ve geliri kısıtlayabilir, bu da yaşam standartlarının düşmesine ve daha büyük bir mali sıkıntı olasılığına neden olabilir.
Kırsal ve Uzak Aileler: Çocukların yaşadıkları bölgenin coğrafi uzaklığı, deneyimleri ve zamanlarını nasıl geçirdikleri gelişimleri üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir.
Ekonomik dezavantajlı aileler: Gelir yoksulluğuna maruz kalmak ailenin tüm üyeleri için zararlıdır, ancak özellikle çocuklar için zararlıdır. Yoksulluğun çocukların esenliği ve gelişimi üzerinde yarattığı çok sayıda kısa ve uzun vadeli sonuçları vardır.