Sosyal Çevre:Okul Çocuğu:Kişilik Gelişimi Ve Toplumsal Davranış

Çocuğun sosyalleşmesinde aileden sonra önemli bir yere sahip olan okullar, çocukların sağlıklı olarak büyüme ve gelişmesine katkı sağlayan ortamlardır. Çocuk için okula başlamak, yeni bilgiler edineceği yeni bir dünyaya girmektir. Öğrenme ve sosyal yönünün yanı sıra, duygusal açıdan da bir değişikliktir. Çocuk, aile ortamından ayrılmaktadır, yeni ilişkiler kuracağı bir gruba girmektedir .

Bu yeni ortamda çocuğa model olan kişi öğretmendir. Öğretmen, çocuğun kişiliğinin oluşumunu ve gelişimini biçimlendiren insandır. Çocuk, artık anne baba modeli yerine öğretmenini koyar ve onunla kendini özdeş tutmaya başlar.

Bu yaş döneminde görülen özellikler:

a)Bireysel bağımsızlık yeterliliği,

b)Olumlu arkadaş ilişkileri,

c)Uygun kız - erkek rolü,

d)Okuma - yazma- sayısal alan becerileri,

e) Öz güvende (kendine güven) artma,

f)Benlik saygısının artması,

g)Bilişsel gelişimde artma şeklindedir.

Çocuklar, bu dönemde akranları ile daha fazla zaman geçirmeye başlar ve birlikte oynamaya giderek artan bir ilgi gösterirler. Oyun, çocukların sosyalleşmesinde önemli bir araçtır. Okul çağı çocuğu, kurduğu arkadaşlıklar sayesinde aile biriminin ötesinde ufkunu genişletir, dış dünyaya ilişkin deneyim kazanmaya başlar, benlik imajı oluşturur ve bir sosyal destek sistemi geliştirir.

Okul fobisi, kuvvetli bir endişe nedeniyle çocuğun okula gitmeyi reddetmesi ya da bu konuda isteksiz görünmesidir. Okul fobisi olan çocuklar, okula olan isteksizliklerini tipik bir biçimde bedensel yakınmalarıyla dile getiren, böylelikle evde kalabilmek için anne babalarını ikna etmeye çalışan çocuklardır.

Okul ortamında karşılaşılan sorunlar; okul ortamı odaklı, öğrenci odaklı ya da diğer sosyal problemler odaklı sorunlar olarak üç grupta incelenebilir. Okullarda gerek okulun kendisinden gerekse çocuğun çevresi ve çocuk-aileokul ilişkilerinden kaynaklanan pek çok sorunun çözümünde ekolojik bakış açısını benimseyen okul sosyal hizmet uzmanları önem arz etmektedir.

Sosyal hizmet uzmanları risk altında bulunan çocukların ve ailelerinin desteklenmesini, ailelerin endişelerini okul çalışanları ile paylaşmaları için güçlendirilmelerini, ev ve okul arasında iletişim ağlarının açık tutulmasını, çocukların eğitim ihtiyaçlarının anlaşılmasını, çocukların yaşam koşulları ve yaşadıkları mahallelerin koşullarını görüşmeyi, toplumsal kurumlara yönlendirmeler yapmayı, farklı kurumlara yönlendirilmiş olan çocukların takip edilmesini, risk.

Çocuğun sosyalleşmesinde aileden sonra önemli bir yere sahip olan okullar, çocukların sağlıklı olarak büyüme ve gelişmesine katkı sağlayan ortamlardır. Çocuk için okula başlamak, yeni bilgiler edineceği, yeni bir dünyaya girmektir. Öğrenme ve sosyal yönünün yanı sıra, duygusal açıdan da bir değişikliktir. Çocuk, aile ortamından ayrılmaktadır, yeni ilişkiler kuracağı bir gruba girmektedir .

Bu yeni ortamda çocuğa model olan kişi öğretmendir. Öğretmen, çocuğun kişiliğinin oluşumunu ve gelişimini biçimlendiren insandır. Çocuk, artık anne baba modeli yerine öğretmenini koyar ve onunla kendini özdeş tutmaya başlar.

Bu yaş döneminde görülen özellikler:

a)Bireysel bağımsızlık yeterliliği,

b)Olumlu arkadaş ilişkileri,

c)Uygun kız - erkek rolü,

d)Okuma - yazma - sayısal alan becerileri,

e) Öz güvende (kendine güven) artma,

f)Benlik saygısının artması,

g)Bilişsel gelişimde artma şeklindedir.

Çocuklar, bu dönemde akranları ile daha fazla zaman geçirmeye başlar ve birlikte oynamaya giderek artan bir ilgi gösterirler. Oyun, çocukların sosyalleşmesinde önemli bir araçtır. Okul çağı çocuğu, kurduğu arkadaşlıklar sayesinde aile biriminin ötesinde ufkunu genişletir, dış dünyaya ilişkin deneyim kazanmaya başlar, benlik imajı oluşturur ve bir sosyal destek sistemi geliştirir.

Okul fobisi, kuvvetli bir endişe nedeniyle çocuğun okula gitmeyi reddetmesi ya da bu konuda isteksiz görünmesidir. Okul fobisi olan çocuklar, okula olan isteksizliklerini tipik bir biçimde bedensel yakınmalarıyla dile getiren, böylelikle evde kalabilmek için anne babalarını ikna etmeye çalışan çocuklardır.

Okul ortamında karşılaşılan sorunlar; okul ortamı odaklı, öğrenci odaklı ya da diğer sosyal problemler odaklı sorunlar olarak üç grupta incelenebilir. Okullarda gerek okulun kendisinden gerekse çocuğun çevresi ve çocuk-aileokul ilişkilerinden kaynaklanan pek çok sorunun çözümünde ekolojik bakış açısını benimseyen okul sosyal hizmet uzmanları önem arz etmektedir.

Sosyal hizmet uzmanları risk altında bulunan çocukların ve ailelerinin desteklenmesini, ailelerin endişelerini okul çalışanları ile paylaşmaları için güçlendirilmelerini, ev ve okul arasında iletişim ağlarının açık tutulmasını, çocukların eğitim ihtiyaçlarının anlaşılmasını, çocukların yaşam koşulları ve yaşadıkları mahallelerin koşullarını görüşmeyi, toplumsal kurumlara yönlendirmeler yapmayı, farklı kurumlara yönlendirilmiş olan çocukların takip edilmesini, risk altındaki çocukları ve ailelerini kaynaklarla buluşturmayı sağlar.