Çocukların Eğitiminde Programlar ve Yaklaşımlara Giriş

Temel Kavramlar

Program, çocukların öğrenmesi gereken içeriği, çocukların belirlenen program hedeflerine ulaşma sürecini, öğretmenlerin çocukların bu hedeflere ulaşmasına yardımcı olmak için neler yaptığını ve öğretme ve öğrenmenin gerçekleştiği bağlamı tanımlayan organize bir çerçevedir.

Program Modeli, eğitim öncelikleri, idari politikalar, öğretim yöntemleri ve değerlendirme kriterleri hakkında karar vermek için kavramsal bir çerçeveye ve organizasyonel yapıya atıfta bulunmaktadır.

Program Yaklaşımı, çocukların nasıl öğrendiğine dair belirli bir bakış açısıyla elde edilen bir çerçeve olarak tanımlanabilir. Program yaklaşımları, bir işin nasıl yapılması, yaratılması ve tasarlanması gerektiğine ilişkin yol göstermektedir.

Tarihi Perspektiften Erken Çocukluk Eğitim Program ve Yaklaşımlarının Ortaya Çıkışı

Bugün Amerika Birleşik Devletleri'nde mevcut erken çocukluk uygulamalarının 200 yıldan daha kısa bir süre önce Avrupa'da ortaya çıktığı anlaşılmaktadır. "Çember zamanı" ve oyunun bir öğrenme aracı olarak kullanılması gibi belirli günlük rutinlerin birçoğunun yanı sıra bloklar ve boyalar gibi birçok yaygın sınıf materyali, erken dönem (1800'ler) Avrupa erken çocukluk programlarında tanıtılmıştır. Bu süreçte özellikle 1837'de Almanya'da kurulan ve sonraki 70 yıl içinde Avrupa'nın ve Amerika Birleşik Devletleri'nin büyük kısmına yayılan Froebel’in anaokulu önemli bir role sahiptir. 1837'de ilk anaokulunun kurulmasından sonra bir yüzyıldan fazla bir süre boyunca çocuk bakımı ve eğitimi ile bununla bağlantılı ebeveyn eğitimi sınırlı çabalar olarak kalmıştır. Belirli toplumsal ihtiyaçlara yanıt olarak, çoğu birbirinden bağımsız olmak üzere, çocuk bakım ve eğitimine yönelik farklı yaklaşımlar geliştirilmiştir. Aşağıda, bu kitap kapsamında ele alınan program ve yaklaşımların ortaya çıktıkları ülke ve yıl bilgisi yer almaktadır.

  • Gelişime Uygun Uygulamalar ABD 1987
  • Montessori Yaklaşımı İtalya 1907
  • Waldorf Yaklaşmı Almanya 1919
  • Head Start Programı ABD 1965
  • HighScope Programı ABD 1962
  • Portage Programı ABD 1969
  • Proje Yaklaşımı ABD 1989
  • Reggio Emilia Yaklaşımı İtalya 1963
  • Orman Okulu İngiltere/iskandinav 1995
  • Piramit Yaklaşımı Hollanda 1994
  • PYP (İlk Yıllar) Programı İsviçre 1968
  • Bank Street Yaklaşımı ABD 1916
  • Decroly Okulları Belçika 1907

Eğitim Programının Ögeleri

Eğitim programının ögeleri dört tanedir: Hedef, içerik, eğitim durumları ve değerlendirme.

Hedefler: Hedefler öğrencilere kazandırılmak istenen bilgi, beceri, tutum ve alışkanlıklardır. Diğer bir ifadeyle verilen eğitimin sonunda öğrencinin hangi özelliklere sahip olması gerektiğiyle ilgili olduğundan, hedefler öğrencilerin öğrenmesi ve yaşamında uygulaması gereken bilgi, beceri ve tutumlara odaklanmaktadır.

İçerik: Konu alanına dair bilgi yapısını ve konunun alt başlıklarını kapsamaktadır. Belirlenmiş hedeflere ulaşmak için belli bir konu alanına ihtiyaç duyulmaktadır.

Eğitim Durumları: Öğretmenin, belirlediği hedef ve içeriğe ulaşmak için kullanacağı öğretim stratejilerini, yöntem ve tekniklerini, öğretim etkinliklerini ve öğretim materyallerini kapsamaktadır.

Değerlendirme: Öğretmenler uyguladıkları programın etkililiğine ve öğrencinin başarısına değerlendirme yaparak karar vermektedirler.

Erken Çocukluk Programlarıyla İlgili Varsayımlar

  • Uygulamalar, genel program kalitesi ile ilgilidir.
  • Program çocuğa bir bütün olarak odaklanmalı ve gelişim alanlarını programlı olarak entegre etmelidir.
  • Oyun, küçük çocuklar için birçok işleve hizmet etmekte olup bu işlevlerden en önemlisi erken çocuklukta öğrenmenin ilk aşaması olmasıdır.
  • Öğretmenler programın felsefesini ve uygulamalarını kabul etmeli ve içeriğini anlamalıdır.
  • Öğretmenler ayrıca çocukların gelişimini ve öğrenme teorilerini anlamalıdır. Öğretmelerin temel faaliyeti çocuğu anlamaktır.
  • Çocuklar aktif öğrenicilerdir.
  • Program gelişime uygun olmalıdır.
  • Program, çocukların gelişiminde ve öğrenmesinde sosyal ve kültürel bağlamın rolünü yansıtmalıdır.

Erken Çocukluk Programlarındaki Güncel Eğilimler

  • Tüm çocukları kaynaştırma sınıflarında eğitmek,
  • Hem dikey hem de yatay geçişlerle baş etmek,
  • Küçük çocukların hem eğitim hem de bakımı için ihtiyaca hizmet eden programlar sağlamak,
  • Okul-aile-toplum ilişkilerini geliştirmek,
  • Okumaya hazır olmanın bir biçimi olarak değil, yeni ortaya çıkan filizlenen okuryazarlığın bir yansıması olarak dil öğrenmeye odaklanmak,
  • Sınıfta bütünleşik öğrenmeyi organize etmek,
  • Erken çocukluk sınıflarında teknolojiyi kullanmak.