Örgütsel İletişim

Sosyoloji bilimine göre insanlara bir şeyleri yaptırabilmenin üç temel yolu vardır. Bunlar;

• Zor kullanmak,
• Para ile satın almak,
• İkna etmek.

Bir kişinin bir işi doğru ve düzgün yapabilmesi için o iş için istekli olması gerekir.

Korku, önemli bir etkileme faktörüdür. Zor kullanabilecek gücü olan kişi ya da yönetici, grup üyelerine baskı yapıp zor kullanarak yaptırmak istediklerini yaptırabilirler. Fakat zor kullanarak bir şeyler yaptırma yöntemi devamlılık arz etmez. Yani insanlar istemedikleri işleri bazen yapabilir; ama uzun süre yapmaya devam etmezler ve kaçma eğilimine girerler. Bir kişinin bir işi doğru ve düzgün yapabilmesi için o iş için istekli olması gerekir. Diğer taraftan para ile satın alarak iş yaptırabilmek çok etkili bir yöntem olmasına karşın yöneticiler açısından pahalı ve maliyetli bir yöntemdir. Bu bakımdan pek tercih edilmez. Zira yönetimin kıt kaynaklardan değer yaratabilmek gibi temel bir amacı vardır ve para harcamak ile çelişir. Ancak ikna etme yöntemi bedava bir yöntem olduğu gibi insanları etki altına alabilecek, gönüllülük yaratabilecek ve devamlılık arz edebilen bir yöntemdir. Bu bakımdan ikna etme yöntemi, kurumların yönetimleri açısından büyük önem arz eder. Gerektiğinde personellerin ikna edilmesi, gerektiğinde müşterilerin veya partnerlerin ikna edilmesi açısından kullanışlı ve ergonomik bir yöntemdir. Kurumların ikna edebilme becerileri de örgütsel iletişim yetenekleri ile doğru orantılıdır.

Örgütsel iletişim, bir kurumun planlı amaçlarına kavuşabilmesi için yaptığı iletişim çalışmalarının tümüdür. Diğer bir ifadeyle örgütsel iletişim, bir şirketin ulaşmak istediği hedeflerine, amaçlarına, kamuoyuna, çalışanlarına ve hedef kitlelerine doğru, net, açık ve anlaşılabilir şekilde ifade etmek üzere gerçekleştirilen tüm çalışmalardır.

Örgüt içerisindeki alt sistemlerin birbirleriyle tam koordinasyon sağlayabilmesinin ana etkeni, iletişim becerisidir. İletişim, kurumun alt birimleri arasında sağlanacak işbirliğinin, ahenkli çalışma ve eş zamanlı iş üretiminin temel taşıdır. Birbirlerinden haberdar olamayan alt birimlerin birbirleriyle uyumlu çalışmaları da beklenemez.

İletişim Sürecinin Temel Öğeleri:

Kaynak

Kaynak, iletişimi başlatan bilişsel süreçlerde üretilen bilgileri simgelerle kodlayıp gönderen kişilere denir.

Alıcı

Alıcı; kaynaktan gelen mesajları duyu organları ile alan, bilişsel yollarla algılayıp anlamlandıran ve bunlara cevap veren kişilere denir. Literatürde alıcı yerine hedef kavramı da kullanılmaktadır.

Mesaj

Mesaj; bir bilginin, düşüncenin, duygunun, arzunun aktarılması için değişik semboller, kelimeler vs. şifrelenerek üretilen fiziki bir üründür. Sözel, görsel, görsel -işitsel, tensel vb. olabilir.

Kanal

İletişimin başarısı, mesajın gönderilebilmesi ve alınıp algılanabilmesine bağlıdır. Zira aksi bir durumda iletişim başarısızdır. Kanal, mesajın aktarılması, ve algılanması için bir araçtır. Başka bir deyişle kaynak ile alıcı arasındaki boşluk ya da alandır.

İletişimi Engelleyen Faktörler

Kişisel faktörler: Duyguları, değer yargıları, alışkanlıkları farklı olan bireylerin birbiriyle çatışması durumudur.

Fiziksel faktörler: Gürültü ve benzeri ekolojik faktörler benzeri oluşan çevresel şartlardır.

Semantik faktörler: Bu, sembollerle ilgilidir. Farklı bireylerin farklı objeleri farklı sembollerle kodlaması ve farklı anlamlar taşımasından kaynaklanabilecek engel türüdür.

Zaman baskısı: İletişim süresinin ergonomik olmaması durumunda alıcı konumundaki kişilerin iletişimden uzaklaşması durumudur.

Algıda seçicilik: Bu, bireyin ilgi duyduğu şeyleri daha öncelikli algılaması ve diğer şeyleri algılamaması durumudur.