Cumhuriyet Döneminde Modernleşme Süreçleri

Türkiye'de modernleşme sürecini, yani Batıcılaşmayı III. Selim Dönemine kadar geriye götürmek mümkündür.

III. Selim Döneminde başlatılan ve hâlen devam eden süreç, bir siyaset değişikliği, Batılı büyük güçlerle iş birliği yaparak siyaseten ayakta kalma politikasıdır.

Modernleşmenin Cumhuriyet'e kadarki başlıca aşamalarını şöyle sıralamak mümkündür: Nizamı Cedit (Yeni Düzen), Tanzimat Fermanı, Islahat Fermanı, I. ve II. Meşrutiyet Dönemleri yenileşme hareketleri.

Modernleşme, Batılı sosyal bilimciler tarafından geliştirilen ve Batı dışı toplumların da Batı'nın geçtiği aşamalardan geçerek Batı'nın sahip olduğu yaşam biçimine ulaşacağını öngören determinist ve pozitivist sosyoloji anlayışıdır.

Cumhuriyet ile Osmanlının ikili yapılarından vazgeçilerek her alanda devrimci bir anlayışla modernleşme süreci başlatılmış ve bu süreç zarfında Batılı toplumlarla benzerlik gösteren bir ulus yaratılmaya çalışılmıştır.

Cumhuriyet Dönemi modernleşmesinin, Kemalist devrimlerin en önemli ilkeleri laiklik, halkçılık ve milliyetçiliktir.

Mustafa Kemal Atatürk'ün ölümünden sonra da Türkiye modernleşme politikalarına devam etmiş, köyden kente göç, kent nüfusunun artması, tüketim alışkanlıklarının değişmesi modernleşmenin içselleşmesini ve kitleler tarafından savunulmasını sağlamıştır.

Türkiye'deki modernleşme kendine ait olmayan tarihsel ve toplumsal değerleri kopya eden bir yenileşme hareketi olarak da okunabilir.