Rekreasyon Seyahati: Turizm

Rekreasyon amacıyla seyahate çıkmak demek olan “turizm” sözcüğünün İngilizcenin sözcük dağarcığına ilk kez 1800'lerde girdiği belirtilmekteyse de, sözcüğün Latince kökeninin geçmişi çok daha eskilere gitmektedir; 1830'larda Almancada da yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Ünlü yazar Stendhal'in Memoires d'un Touriste (Bir Turistin Anıları , 1838) adlı eserinden sonra " turist ” sözcüğünün de yaygınlaştığı söylenmektedir.

Gittiği ülkede en az 24 saat kalmak ama bu sürenin 1 yılı da geçmemesi koşuluyla bulunduğu yerden bir başka yere gidenlerin turist , 24 saatin altında kalacak olanların da ziyaretçi olarak tanımlanması benimsenmiştir.

Bu konuda Birleşmiş Milletler ilk kez 1937 yılında çalışmalara başlamıştır.

Turizm olayının meydana gelebilmesi için seyahatin devamlı oturulan, çalışılan ve günlük ihtiyaçların sağlandığı yerler dışına yapılması; konaklama sırasında genellikle turizm işletmelerinin ürettiği mal ve hizmetlerin talep edilmesi; gidilen yerdeki konaklamanın geçici olması gerekir.

Normal olarak, turist ya da ziyaretçilerin üç özellikleri

(a) uluslararası sınır geçmeleri,

(b)kendi paralarını gittikleri ülke parasıyla değiştirmeleri ve

(c)herhangi bir yerde konaklamaları onların sayısını belirlemede kullanılan yolları oluşturur.

Bu yollarla elde edilen turizm istatistikleri tam, doğru ve kesin bir kaynak oluşturmuyorlarsa da, turizm olayının hacim ve ölçeğinin belirlenmesinde, ülke ve bölgeler arasında karşılaştırmalar yapılabilmesinde tek kriter oldukları da bir gerçektir.

Turizm, ister ülke içinde isterse ülke dışında gerçekleştirilsin, belirli bir zamansal ve parasal maliyete yol açar.

Bir tatil gezisine karar vermeden önce, kişinin–normal yaşam faaliyetleri dışında -buna ayıracak boş zamanı olması gerekir. Seyahat için yeterli uzunlukta ayrılabilir boş zamanının olması da tatile çıkılmasını tek başına sağlayamaz.

Kişinin bu seyahati gerçekleştirebilmek için, aynı zamanda, yaşam için gerekli harcamalarının dışında kalan masrafları karşılayabilecek ayrılabilir gelirinin de olması gerekir.

Her ikisinin de uygun olması durumunda bile kişinin seyahate çıkma kararı üzerinde eğitim düzeyi ve kültür, ailevi durumu, yaşı, içinde yaşadığı ortam vb. gibi sayısız faktör etki yapacaktır.

Turizme katılmayı teşvik eden faktörler (boş zaman, gelir vb.) yerine getirildiğinde, seyahatlerin gerçekleştirebilmesi için ziyaret nedenleri ve “ yer tercihleri ” söz konusudur.

Turistin yer seçimi sırasında ve seyahate çıktığında turizm sektörünün sağladığı hizmetlere ihtiyacı vardır. Bu bağlamda turizm endüstrisinin amacı "turisti gitmek istediği yere götürüp, orada konaklatacak ve zevk almasını sağlayacak hizmetleri sağlayarak bir kâr elde etmektir".

Turiste sağlanan bu hizmetler bütününe “ turistik ürün ” denilmektedir. Turizm endüstrisi parçalıdır; her biri kendi hizmetini sağlayan birçok farklı işkolundan oluşmuştur.

Turizm, çok sayıda birbirinden farklı seyahat şekillerini içine alır. Cinsiyet göre, ulaşım aracına göre, coğrafi konuma göre, fiyat ve toplumsal sınıfa göre ve yaşa göre farklı türleri vardır .

Katılım tarzlarına göre de turistler ayrı (drifter), araştırıcı, bireysel kitle turisti, organize kitle turisti gibi sınıflara da ayrılabilirler.