Fotoğrafta Kurgu ve Göstergebilim

Kamera, çıplak gözle gördüğümüz dünyayı gözlemlemek, an olarak belgelemek, eğlence, bilimsel incelemeler ve sanatsal uygulamalar kullanılmıştır. Fotoğraf iki boyutludur. Fotoğraftaki kişinin bakış açısını, belgelemiş ve anı kanıtlamışsa da fotoğrafı çeken kişinin fiziksel ve duyusal deneyimi, bir mekanik aletle kendi gördüğü gerçekleri gerçek dünya ile ilişkilendirir. Çekilen fotoğrafın, aktarmak istediğimiz duygu, düşünce, an, renk, ışık gibi özellikleri, bu fotoğrafa olan ilgi ve beğenimizi belirler. Her fotoğrafın bir derdi, bir hikayesi vardır. İzleyici fotoğrafı okuyarak bunu anlayabilir.

Fotoğraf kendi içerisinde, haber, belgesel, gezi, mimari, moda, sanat, spor gibi ve daha onlarca alt türde incelenebilir. Bilinçli bir fotoğrafçı, üşünce, ön hazırlık, çekim ve çekilen fotoğrafı işleme basamaklarını sıra ile takip eder. Düşünce aşamasında, neyin, ne amaçla fotoğraflanacağı belirlenir. Fotoğraf kurgusu ön hazırlık gerektirir. Teknik bir konudur. Tesadüflere yer verilmez. Ön hazırlık, mekânın, zamanın ve ışığın belirlendiği, kullanılacak materyallerin tespit edildiği ve bu materyallerin birbiriyle ilişkilendirildiği basamaktır. Alan derinliği, perspektif katmanları arasında geçiş yapılmasını sağlar. Fotoğrafı inceleyen kişiyi konuya yönlendirmenin en kolay yoludur. Çekim aşaması teknik ekipmanın kurulması ile başlar. Birden çok odak uzaklığına sahip objektiflerin bulundurulması önemlidir. Dış mekân çekimlerinde doğal ışık kullanılacaksa, çekim zamanı ayrı bir önem kazanır.

Anlamlı bir kompozisyon oluşturmak, kompozisyonda yer alacak ögelerin, konuyu destekler şekilde birbiri ile uyumu ile mümkündür. Fotoğrafçı kompozisyonu oluştururken denge ve derinliği göz ününe almalıdır. Fotoğrafçının alımlama yaklaşımı, konunun iletilme anı, ortam ve süreç, izleyiciye verilecek mesajların belirlenmesinde ve izleyiciyi konuda dahil olmaya teşvik eder. Fotoğrafçının bakış açısı uyum ve ritimde gözlemlenebilir. Uyumda sadece göze hoş gelen, skalada birbirini takip eden renk tonlamalarından bahsedilemez. Karşıtlıklar ve tezatlıklarla da uygun çatışma ortamı sağlanarak anlatımı destekleyen ve gücünü artıran kareler elde edilebilir. Anlatımı güçlendirmenin bir başka yolu da ritmi ön plana çıkararak vurgulamaktır. Ritim, düzenli ögelerin yatay, dikey veya derinlikte tekrarı ile sağlanır. Karşıtlık ve zıtlık sadece koyuluk -açıklık veya tonlamayı kapsamaz, biçim, içerik ve nesnel farklılıkları da vurgular. Optik odaklamaya alternatif olarak, dikkati yönlendirmeye yönelik, estetik bir tekniktir. Işığın yönü zıtlık ve karşıtlığın renksel olarak seviyesini belirler. Işığın yönü izleyicide uyandırılmak istenen duyguya hizmet eder. Işık gizem oluşturmak simgesel mesajlar verme için de kullanılır. Fotoğrafçı, ışığın şeklini belirlediği nesnelerin, renk ve tonlarını kullanarak dinamik görselliği belirler. Nesnenin silüet şeklinde verilmesi izleyiciyi düşünmeye ve hayal etmeye zorladığı gibi, fotoğrafçının nesneyi gizlemesine, odağı arka plana yönlendirmesine imkân verir.

Göstergebilim, yaşamın içinde ele alınan gösterge dizgelerini inceleyen bilim dalıdır. G özle görülen ve algılanan yani ses, müzik, yüz ifadesi gibi ögelere benzetme yoluyla üstü kapalı bir şekilde başka anlamlar yükleyip açıklamaya çalışır.

Görsel göstergebilim, anlatılmak istenen olay, duygu veya durumun imge veya görsel göstergelerle aktarılmasını konu alır. Mesaj aktarımı için nesne özelliklerinden ve simgelerden faydalanır.