Tasarım Sürecinde Yaratıcılık ve Problem Çözme
İnsanların hayatta kalabilmesi için ihtiyaç duyduğu her ürün bir tasarım sorunu veya sorunudur.
İşlev ve biçim ayrılmaz tasarım kriterleridir. Ayrıca gelecekteki işlevsellikten sonra kabul edilen estetik izlenim, temel insan ihtiyaçlarından biridir. Estetik değerlere sahip olmak, tasarım nesnesinin sadece "yeni" değil, aynı zamanda "özgün" özelliklere de sahip olması anlamına gelir. Özgünlük, yaratıcılık kavramıyla tamamen paraleldir.
Tasarım odaklı düşünme, bir ürünü tasarlarken tasarımcıyı doğru ürüne yönlendiren tüm düşünce süreçleridir.
"Tasarım: Tasarlayan İnsan veya Tasarlayan Biçim, Hayal Gücü, Tasarım". "Tasarım: görmek ve biçimlendirmek veya bir form, tasarım", "Tasarım: zihinde hazırlık", Tasarım, ürünün bir süreç olduğunu ortaya koyan zihinsel veya maddi bir çalışmadır.
Yaratıcılık, tarih boyunca insanların sanat yoluyla yakalamaya çalıştıkları özgünlük ve yeniliğin kaynağıdır. Her şeyden önce, bir tasarımcı yaratıcı bir kişilik olmalıdır. Kavramları sorgulamak, değişim ve gelişime hizmet etmek, toplumda bir adım önde olmak, estetik bir ruh taşımak, bilgiye korkusuzca yaklaşmak, ideal bir tasarımcının nitelikleri arasında sayılabilecek niteliklerden sadece birkaçıdır. Yaratıcı bir kişilik, kendini hayatının merkezine koyan kişidir.
Bir süreç, evrimsel bir macerayı karakterize eder ve birbirinin sonucu olarak gelişen bir dizi olaydır. Felsefi anlamda diyalektik, dünyayı donmuş bir varlık olarak kabul eden ve edilgenliği savunan metafizik düşüncenin aksine, hareketi ve her şeyi zamanla değişen bir bakış açısıdır.
Tasarım aşamaları, öncesi, sonrası, sonrası gibi tasarımcıdan tasarımcıya değişen ardışık hikayelere ek olarak, tasarım sürecinin kendisi sürekli bir başlangıca dönüşü içerir.
Yaratıcılık yöntemlerinin çoğu doğrusal değildir, katı, kesin yöntemler, katılık ve değişmezlik tasarım sürecine aykırıdır.
Her tasarımı tetikleyen bir sorun vardı. Sorun, tasarımcı için ürününü yaratırken bir başlangıç noktası olarak çok önemlidir. İster özel bir iş ister özel bir problem olsun, tasarımın başlangıç noktası olduğu için çok kesin bir şekilde tanımlanmalıdır.
Araştırma ve Bilgilendirme Aşaması Tanımlanan problemin araştırılması sırasında tasarımcı konu hakkında bilgi toplar veya önceki bilgilerini yeniden keşfeder. Tasarımcı soruna hazırlıklı değilse kaliteli bir ürün ortaya çıkarmak oldukça zordur.
Analitik (analiz) aşaması, bu aşamada araştırma aşamasında elde edilen bilgiler düzenlenir. Yeni bilgiler alındıktan sonra konu belirlenir, bölümler belirlenir, gruplandırılır ve aynı zamanda tematik problem hakkında ilk sonuçlar ve planlar oluşturulur.
Sentez Aşaması Asimilasyon ve montaj sırasında birçok yeni fikir ortaya çıkabilir. Bu bilgilerin birleştirilmesi sürecinde ilham ya da ilham adı verilen keşif eylemleri vardır. Analiz aşamasında ortaya çıkan organize, gruplandırılmış bilgiler, sentez aşamasında incelendiğinde azalır.
Somutlaştırma ve geliştirme aşaması, zihinde hayal edilen projenin nesnelleştirilmesini, bir çizim, bir model olarak sunulmasını ve ardından önerilerin gelişebileceği kadar daha da geliştirilmesini içerir. Karalamalardan eskizlere, modellemeden biçimselleştirmeye kadar özgün bilişsel (zihinsel) planlar alınır ve somutlaştırılır.
Karar ve uygulama aşaması, Geliştirilecek teklifler ile proje nesnesinin nihai hali arasında karar verilir. Planlamada belirleyici konular genellikle faaliyetler, unsurlar, malzemeler, teknolojik sistemler, yardımcılar ve sistemler, çevre ve nihayet hepsini kapsayan değer kriterleridir.
Yaratıcı problem çözme, "geleneksel" problem çözme genellikle metodik, neredeyse bilimsel bir biçim alır. Problem tanımlanır, atılması gereken adımlar ve çözüme ulaşma yolları tanımlanır, ardından plana göre istenilen sonucun alınması beklenir.
Planlama yöntemleri, belirli bir düzene ve belirli ilkelere göre bir amaca ulaşmanın veya bir şeyi değerlendirmenin bir yolu olarak tanımlanabilir. Tasarım yöntemleri 1. Tanımlayıcı yöntem (Altı Şapka yöntemi), 2. Analojik yöntem, 3. Metaforik yöntem,
. Tümevarım yöntemi, 5. Tümdengelim yöntemi, altıncı diyalektik (karşılaştırmalı) yöntemdir.
5 Tasarım odaklı düşünmenin ilkeleri:
1. Empati,
2. Tanımlama,
3. Tasarım,
4. Prototip,
5. Test,
6. Değerlendirme.