Yetişkinlikte Motor Beceri Süreçleri

Er ya da geç tüm bireyler, ilerleyen yaş nedeniyle belirli görevleri yerine getirme yeteneklerinde değişiklik olasılığıyla karşı karşıya kalabilmektedir. İleri yaştaki yetişkinlerde meydana gelen bir değişiklik, bilgi işleme hızının yavaşlamasıdır. Bilgi işlemedeki bu yavaşlama, yalnızca araba kullanmak gibi hızlı yanıtların gerekli olduğu görevlerin performansını etkilemekle kalmayarak, aynı zamanda yaşlı yetişkinleri karakterize eden karar verme farklılıklarına da aracılık edebilmektedir. Bilgi hızındaki azalmanın yaşlı yetişkinler için önemli bir eksiklik olduğu göz önüne alındığında, eğitimin bu açığı azaltıp azaltamayacağı sorusu da beraberinde gelmektedir.Beceri ve yaşlanma arasındaki ilişki, yaşlanma ve temel bilişsel işleme arasındaki ilişki kadar net değildir. Yaşlanma ve beceri ile ilgili diğer önemli soru ise “Yaşlanma, yeni beceriler edinme yeteneğini nasıl etkiler?” sorusudur. Dinamik sistemler teorisi, nörobiyolojik sistemlerde hareket koordinasyonunu ve kontrolünü anlamak için ilgili bir model sağlamaktadır. Karmaşık sistemler günlük hayatta oldukça yaygındır. Karmaşık sistemler günlük hayatta oldukça yaygındır. Karmaşık bir sistemin mikro bileşenlerini incelediğimizde, sürekli etkileşimler ve dalgalanmalar gözlemeyebiliriz. Karmaşık sistemlerin davranışını anlamanın anahtarı, çok sayıda bileşen parçası arasında koordinasyonun nasıl gerçekleştiği ile ilgilidir. Karmaşık sistemlerde, düzen durumları kısıtlamalar altında ortaya çıkmaktadır. Kısıtlamalar fiziksel veya bilgisel olabildiği gibi; fiziksel kısıtlamalar, insan hareket sisteminde yapısal veya işlevsel olarak karşımıza çıkılabilmektedir. Örneğin, bir çocuğun ellerinin boyutu ve kavrama gücü, o çocuğun oyun sırasında oyuncak tren veya büyük bir top gibi nesneleri nasıl alıp hareket ettirebileceğini etkileyen yapısal fiziksel kısıtlamalar olarak düşünebiliriz. İnsanların bir motor beceri performansında elde ettikleri başarı miktarında gözlemlediğimiz bireysel farklılıklar, büyük ölçüde kişinin o becerinin performansı için önemli olan motor becerilere sahip olma derecesine bağlıdır. Motor yetenekler arasındaki ilişki hakkındaki tartışmada, bir bakış açısı, motor yeteneklerin birbiriyle oldukça ilişkili olduğunun savunulmasıdır. Genel motor yetenek hipotezi, bireyde birçok farklı motor yeteneğin tanımlanabilmiş olmasına rağmen, bunların yüksek oranda ilişkili olduğunu ve global motor yetenek açısından karakterize edilebileceğini ileri sürmektedir. Araştırmacılar artık genel olarak motor yetenekler hipotezinin özgüllüğünü kabul etseler de, bazıları belirli belirli motor yeteneklerin genelliği hakkında sorular ortaya atmaktadır. Yaşlıların ortak sorunu olarak değerlendirilen düşmek, hem klinisyenler hem de araştırmacılar, yaşlıların düşmesinin birçok nedeni arasında, dengeyi korumanın zorluğunun birincil nedenlerden biri olduğunu ifade etmektedirler. Propriosepsiyon, vücut bölümlerinin birbirine göre nasıl yönlendirildiğini ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Eklemlerdeki ve kaslardaki reseptörlere bağlıdır. Bir uzuv duruşunu karşı uzuv duruşuyla eşleştirmelerinin istendiği paradigmalarda, yaşlı yetişkinlerdeki hatalar genç yetişkinlere göre iki kat daha fazladır. Yaşlı erişkinlerde kas kütlesi kaybı, kuvvet üretiminin büyüklüğünde genel bir azalmaya yol açabilmektedir. Yaşlı erişkinlerde kas liflerinin sayısı ve boyutunun azaldığı, en önemli azalmanın ise büyük kuvvet çıktıları için hızlı bir şekilde etkinleştirilebilen, ancak kuvvet çıktısını uzun süre sürdüremeyen hızlı kasılan liflerde meydana geldiği belirtilmektedir. Hareket, sıkı bağlar, tendonlar ve kas dâhil olmak üzere eklem özelliklerindeki değişikliklerle kısıtlanabilir; azalmış kıkırdak miktarı, daha yoğun kıvam veya daha az miktarda sinovyal sıvı sonuçlarını ortaya çıkarabilir. Çoğu beceri gerektiren hareket, bir şekilde duruşu içerir çünkü işaret etme, uzanma ve kavrama gibi motor becerileri gerçekleştirmek için sabit bir destek tabanına ihtiyaç vardır.