Sigorta İşletmelerine Genel Bakış
Sigortacılık literatüründe risk, ortaya çıkması muhtemel tehlike veya zarar verici olayların gerçekleşmesi ihtimaline denilmektedir. Risk kavramı genel olarak negatif Sigortacılık literatüründe risk, ortaya çıkması muhtemel tehlike veya zarar verici olayların gerçekleşmesi ihtimaline denilmektedir. Risk kavramı genel olarak negatif sonuç doğuran olayların gerçekleşmesi veya ekonomik faydanın azalması ihtimalini ifade etmek için kullanılır.
Sigortacılıkta öncelikle; statik ve dinamik risklerin, temel ve özel risklerin, spekülatif ve spekülatif olmayan risklerin yanı sıra sistematik ve sistematik olmayan risklerin anlaşılmasına ihtiyaç bulunmaktadır.
Risklerin çeşitlendirilmesi ve kaynaklarının belirlenmesindeki amaç risklerin tanımlanabilmesi, ölçülmesi, değerlendirilebilmesi ve kontrol altına alınabilmesi için kullanılmaktadır.
Diğer taraftan, birey ve işletmelerin karşılaştığı rizikolar sosyal, fiziksel ve ekonomik sebeplerden kaynaklanmaktadır.
Risklerin kaynakları ve ortaya çıkardığı sonuçları önlemek için risk yöneticileri; riskten kaçınma, riski azaltma, riski kontrol altına alma ve riski sigortalama gibi çeşitli risk yönetim teknikleri kullanmaktadırlar.
Mevduat toplamayan finansal kuruluşlar olarak adlandırılan sigorta şirketlerinin faaliyet ve organizasyon yapıları genelde birbirine benzer nitelikte olmasına rağmen, şirketlerin yönetim biçimlerinin yanı sıra faaliyet gösterdikleri sigorta branşları da birbirinden farklılıklar göstermektedir.
Türkiye’de sigorta şirketlerinin faaliyetlerine göre yapılan temel ayrım insan hayatına dair risklere teminat veren Hayat Sigortası şirketleri ve mallara ve sorumluluklara dair risklere teminat veren Hayat Dışı Sigortalar şirketleri olarak yasal mevzuat çerçevesinde iki ana kategoride toplanmaktadır. Bu iki ana kategorinin yasal mevzuatı da farlılık arz etmektedir.
Diğer taraftan, sigorta sektörünün Özel Emeklilik Şirketleri ile Reasürans Şirketleri gibi iki önemli bileşeni daha vardır.
Mevduat toplamayan bir finansal aracı olarak sigorta şirketleri vereceği hizmetin yani ödeyeceği tazminatın karşılığı olarak hayatını ve/veya malını sigorta ettiren ve/veya sigortalıdan prim tahsil etmektedir. Diğer bir ifade ile herhangi bir sigorta şirketinin esas faaliyeti, prim ödemesi yapılmış olan hasarlar gerçekleştiğinde oluşan hasarları karşılamaktır.
Doğuran olayların gerçekleşmesi veya ekonomik faydanın azalması ihtimalini ifade etmek için kullanılır.
Sigortacılıkta öncelikle; statik ve dinamik risklerin, temel ve özel risklerin, spekülatif ve spekülatif olmayan risklerin yanı sıra sistematik ve sistematik olmayan risklerin anlaşılmasına ihtiyaç bulunmaktadır.
Risklerin çeşitlendirilmesi ve kaynaklarının belirlenmesindeki amaç risklerin tanımlanabilmesi, ölçülmesi, değerlendirilebilmesi ve kontrol altına alınabilmesi için kullanılmaktadır.
Diğer taraftan, birey ve işletmelerin karşılaştığı rizikolar sosyal, fiziksel ve ekonomik sebeplerden kaynaklanmaktadır.
Risklerin kaynakları ve ortaya çıkardığı sonuçları önlemek için risk yöneticileri; riskten kaçınma, riski azaltma, riski kontrol altına alma ve riski sigortalama gibi çeşitli risk yönetim teknikleri kullanmaktadırlar.
Mevduat toplamayan finansal kuruluşlar olarak adlandırılan sigorta şirketlerinin faaliyet ve organizasyon yapıları genelde birbirine benzer nitelikte olmasına rağmen, şirketlerin yönetim biçimlerinin yanı sıra faaliyet gösterdikleri sigorta branşları da birbirinden farklılıklar göstermektedir.
Mevduat toplamayan finansal kuruluşlar olarak adlandırılan sigorta şirketlerinin faaliyet ve organizasyon yapıları genelde birbirine benzer nitelikte olmasına rağmen, şirketlerin yönetim biçimlerinin yanı sıra faaliyet gösterdikleri sigorta branşları da birbirinden farklılıklar göstermektedir.
Türkiye’de sigorta şirketlerinin faaliyetlerine göre yapılan temel ayrım insan hayatına dair risklere teminat veren Hayat Sigortası şirketleri ve mallara ve sorumluluklara dair risklere teminat veren Hayat Dışı Sigortalar şirketleri olarak yasal mevzuat çerçevesinde iki ana kategoride toplanmaktadır. Bu iki ana kategorinin yasal mevzuatı da farlılık arz etmektedir.
Diğer taraftan, sigorta sektörünün Özel Emeklilik Şirketleri ile Reasürans Şirketleri gibi iki önemli bileşeni daha vardır.
Mevduat toplamayan bir finansal aracı olarak sigorta şirketleri vereceği hizmetin yani ödeyeceği tazminatın karşılığı olarak hayatını ve/veya malını sigorta ettiren ve/veya sigortalıdan prim tahsil etmektedir. Diğer bir ifade ile herhangi bir sigorta şirketinin esas faaliyeti, prim ödemesi yapılmış olan hasarlar gerçekleştiğinde oluşan hasarları karşılamaktır.
Genelde sigorta şirketinin başlıca faaliyet alanları da Poliçe yazma, Fiyatlandırma, Hasar ödemesi, Fon oluşturma, Reasürans, Ek hizmetler ve Diğer ödemeler şeklindedir. Sigorta şirketleri organizasyon yapılarını, sigorta işletme faaliyetlerinin sürekli, düzenli ve işletmenin alt birimleri arasında sistemli ve planlı olacak şekilde örgütleyerek, işletme amaçlarının gerçekleştirilmesi için mevcut imkânları, parasal veya fiziksel kaynakları düzenleyerek amaçlarına uygun olarak oluştururlar.
Sigortacılık mal ve hizmet üreten diğer işletmelerden farklılık göstermektedir. Mal ve hizmet üreten şirketler, özel ve/veya tüzel kişilere verdikleri mal ve sundukları hizmeti sunduktan sonra verdikleri malın veya sundukları hizmetin karşılığı olarak ücret alırlar
Sigorta şirketleri ise sigorta sözleşmesinin düzenlenmesi esnasında henüz gerçekleşmemiş olan ve gelecekte gerçekleşme ihtimali olan risklerden doğabilecek hasarları karşılamak üzere önceden prim (ücret) tahsil eden işletmelerdir.
Sigorta sözleşmesi, sigortalı ve sigortacı arasında düzenlenen belgede yer alan rizikoların gerçekleşmesi sonucu ortaya çıkan hasarları karşılamak üzere taraflara karşılıklı yükümlülükler getirmektedir.
Risklerin prim karşılığında sigortalanması sürecinde kullanılan belgeler ise teklifname, poliçe, yenileme ve zeyilname belgesidir.