Rekreasyonel Turizmde Kriz

Turizm, modern çağın bir olgusudur ve genel olarak seyahatle bağlantılı her şeyi tanımlar. Turizm ürünü, turistlerin varlığını kesin olarak kabul eder. Potansiyel veya katılımcı tüketici olan 'turist', şüphesiz bu değerlendirmenin en önemli parçası olarak tanımlanabilir. Son yıllarda dünya, felaketler ve krizleri meydana getiren endişe verici bir artışa tanık olmuştur (Ekonomik savaşlar, salgınlar, silahlı savaşlar vb.). Bu tür etkinliklerden kaynaklanan zorluklar, turizm organizasyonlarını, daha spesifik olarak değerlendirildiğinde; destinasyon pazarlama/yönetim organizasyonlarının düşüncelerinde bir değişime gitmeye zorlamıştır.Ritchie 2004 yılında, stratejik uygulama, değerlendirme ve geri bildirim yoluyla proaktif kriz öncesi planlama dâhil olmak üzere kriz ve afet yönetimine daha stratejik bir yaklaşım sunma hedefiyle bir kriz çerçevesi tanıtmıştır.Geçmişten günümüze rekreasyon ve turizm alanında krizlerin yönetiminde örgütlerin nispeten istikrarlı olduğu varsayılmıştır fakat teorilerle birlikte literatür değişim ve krizlerle başa çıkmak için güçlü bir temel sağlamamıştır. Proaktif planlama, özünde sadece planlamadır, çünkü planlamanın kendisi, bir sorunu ortaya çıkmadan önce nasıl ele alacağınızı zaten gözden geçirdiğinizi ve hazırladığınızı gösterir. Strateji değerlendirmesi ve stratejik kontrol, bir kriz yakın olduğunda veya kriz başladığında gerçekleşir ve stratejik alternatifler yaratmak için sürekli olarak durumu değerlendirmeyi, bu alternatifleri uygulamayı ve alternatif seçimin tatmin edici olup olmadığını değerlendirmeyi içerir. Kurum içi ve kurumlar arası iletişim, normal zamanlarda zor olabilmektedir ve özellikle kriz zamanlarında daha da zor olabilir. Kriz iletişimi, herhangi bir kriz yönetim planındaki en kritik unsurlardan biridir.Kriz durumlarında “kaynak yönetimi”, bir kuruluşun veya bir organizasyonun bir günlük bazda çalışması için ihtiyaç duyduğu kaynakları ve bir krizde çalışır durumda kalmak için hangi kaynakların gerekli olduğunu analiz etmek için zaman ayırmak anlamına gelmektedir.Bir krizden sonra veya bir kriz olayının aşağı eğiminde (orta ve uzun vadeli aşamalar arasındaki geçiş dönemi) normallik dönemine geri dönmek, krizin meydana geldiği andaki kadar karmaşık ve zorlayıcı olabilir. Genel olarak, kuruluşlar birkaç kısa ve uzun vadeli hedefin ana hatlarını belirlemek için zaman ayırmalıdır. Bir krizden sonra toparlanma çabalarına başlamak ve örgütsel öğrenme fırsatlarını unutmak çok kolaydır.Kriz yönetiminde kullanılan araçlar kendi içinde herhangi bir değişiklik veya yenilik gerektirmeyebilir. Olumsuz bir olayın başlangıcı, pazarlama araçlarının kullanılacağı zamandaki farklı noktaları güçlü bir şekilde etkiler. Turizmde belirli bir pazarlama faaliyetinin zaman noktasının belirlenmesinin yanı sıra süre, pazarlama karması için bir başka önemli faktördür. Hemen hemen tüm araçların planlama ve uygulama açısından belirli bir teslim süresi vardır. Bunun nedenleri organizasyon, kurum ya da kuruluş içinde veya dışında görülebilmektedir. Turizm hizmetinde pazarın standartlaştırılmış mı yoksa farklılaştırılmış bir biçimde mi hedeflenmesi kararı, kuruluş tarafından normal şartlar altında mevcut ve potansiyel müşterilerinin bulunduğu pazarlar göz önünde bulundurularak verilir.Kriz yönetiminin bir aracı olarak ürün politikasının görevi, olumsuz olayların sonuçlarını hafifletmek için ürünü tepki stratejisi doğrultusunda biçimlendirmek veya ayarlamaktır.Etkilenen kuruluşun personeli, normal şartlar altında sadece onun 'temsilcisi' olmakla kalmaz, aynı zamanda olumsuz bir olay meydana geldiğinde başarıya önemli bir katkı sağlamalıdır.