İşletmecilik ve Rekreasyon İşletmeciliğine İlişkin Temek Kavramlar

İnsan, hizmet sektöründe yer alan işletmelerin en önemli unsuru olarak karşımıza çıkmaktadır. Yönetimin her basamağında insan unsurunun var olmasıyla birlikte; hizmet kalitesi ve müşteri memnuniyetinin sağlanması amacıyla yönetim personelinin özellikleri büyük önem taşımaktadır. İşletmeler, Kişi ve kurumların ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla, üretim faktörlerini bir araya getirerek mal veya hizmet üreten/pazarlayan, sonunda maddi veya manevi bir kazanç elde etmeyi amaçlayan ekonomik, teknik, sosyal ve hukuki birimlerdir. Sanayi Devriminden önce işletmeler, insan emeği, hayvan gücü veya su-rüzgar gücü gibi doğada kendiliğinden var olan sistemleri kullanarak; daha çok tarım ürünleri üretip satan ekonomik birimler olarak bilinmektedir. Buharlı makinenin icadı ve kullanılmaya başlanması ile birçok şey gibi işletmecilik anlayışı da devrim yaşamıştır. Ekonomik faaliyetler insanlığın varoluşu ile başlamış ve medenileşme süreci ile gelişme göstermiştir. Klasik yaklaşım “Bilimsel Yönetim Yaklaşımı”, “Yönetim Süreci Yaklaşımı” ve “Bürokrasi Yaklaşımı” olmak üzere üç yaklaşımdan oluşmaktadır. Klasik Yaklaşım, insanı basit bir makine, insanların oluşturduğu örgüt yapılarını ise teknik bir sistem olarak görmektedir. Davranışsal Yaklaşım “Beşeri İlişkiler Yaklaşımı” olarak da bilinmektedir. Psikoloji ve sosyoloji alanlarında ortaya çıkarılan yöntemlerin, İşletme Yönetiminin bir alanı olan örgütsel davranış biçimlerinin anlaşılması ve geliştirilmesi için kullanılmasına dayanmaktadır. Modern yönetim yaklaşımları 2. Dünya Savaşından sonra geliştirilmiş teoriler olup, sistem yaklaşımı ve durumsallık yaklaşımı olarak ele alınmaktadır. İşletmelerin kuruluş nedenleri arasında kazanç sağlama, bağımsız iş yapma, toplumsal değer kazanma, fırsatlar, bir fikir veya görevi gerçekleştirme isteği yer alabilmektedir. İşletmeciliğin bazı temel ilkeleri bulunmaktadır. Verimlilik, üretkenlik, etkinlik, yeterlilik ve karlılık başlıkları altında değerlendirilmektedir. İşletmelerin başarılı olabilmesinin temelinde amaçlar yer almaktadır. Söz konusu olan amaçlar soyut ya da somut; maddi veya manevi; beşeri ya da sosyal niteliğe sahip olabilirler. Bilimsel açıdan incelendiğinde tüm sınıflandırmalar önem taşımaktadır. Birçok özelliklere sahip işletmeler de farklı sınıflandırmalara tabii olabilmektedir.

Rekreasyon ve boş zaman alanındaki meslekler yeni yüzyılda Amerika’da en hızla büyüyen ve en çok ihtiyaç duyulan meslek alanlarından biri olarak görülmektedir. Rekreasyon endüstrisi boş zaman odaklı bir toplum için çalışmalar gerçekleştirmekte ve rekreasyon liderliği alanı toplumu daha sağlıklı ve iyi oluş amacıyla ilerlemektedir. Rekreasyon endüstrisi, toplum gelişmişliği açısından, sosyo-kültürel, ekonomik ve çevresel yönleri ile büyük bir öneme sahiptir. Boş zaman ve rekreasyon, ihtiyaçlara yönelik veya fırsatlar doğrultusunda bu pazara girmeyi düşünen yeni işletmelerin ve bireylerin ilgisini çekmektedir. Rekreasyon deneyimlerinin sağladığı bireysel, sosyo-kültürel, ekonomik ve çevresel faydalar bireyin kendisi, sosyal çevresi ve iş hayatına olumlu etkilerde bulunmakta, toplumsal refah için de destek sunmaktadır. Yerel yönetimlerde yer alan rekreasyon dört farklı kategoride yer alabilmektedir. Yöneticiler, denetçiler, merkez veya özel tesis müdürleri ve doğrudan liderler olarak yer alabilmektedirler. Herhangi bir işte olduğu gibi, ticari rekreasyon, bireyin veya şirketin kar elde etmek amacıyla hizmet ve ürünleri hazırladığı ve dağıttığı bir serbest girişim sistemine dayanmaktadır.