Genel Olarak Kamu Gelirleri

Toplumsal ihtiyaçları karşılamak amacıyla ortaya çıkan kamusal mallar devlet tarafından üretilirler. Kamusal malların üretimi, aynı zamanda devlet olmanın birlikte yaşamaktan kaynaklanan toplumsal ihtiyaçların karşılanması devletin toplum için harcama yapmasını, bu durum ise harcama yapılmasını sağlayabilecek bir finansman kaynağının sağlanmasını devlet açısından zorunlu kılmaktadır. Devlet, toplumu oluşturan bireylere karşı yüklenmiş olduğu görevleri yerine getirebilmek için de gelire ihtiyaç duymaktadır.

Kamu gelirleri, devletin ve diğer kamu kuruluşlarının kamu hizmetlerini karşılayabilmek için kanunlara dayalı olarak çeşitli kaynaklardan elde ettikleri gelirlerdir. Bu gelirler ile devlet, mal ve hizmetleri satın almakta ve kamusal hizmetleri gerçekleştirmektedir. Kamu gelirleri devletin egemenlik gücüne dayanılarak değişik kaynaklardan elde edilmektedir.

Kamu gelirleri elde edildiği kaynaklara ve elde edilme şekillerine göre değişik şekillerde adlandırılmaktadır. Kamu gelirleri, her yıl tekrarlanan normal nitelikte gelirlerdir. Devletin vergileme yetkisine dayanarak elde ettikleri gelirleri cebrî gelir olarak adlandırılmaktadır.

Mülk ve teşebbüs gelirleri ise cebre dayanmayan gelirlerdendir.

Devletin ve yetkili kuruluşların egemenlik gücüne dayanarak aldıkları vergi, resim harç, şerefiye, parafiskal gelirler kamu ekonomisi gelirleridir.

Devletin piyasa kurallarına uyarak elde ettiği gelirler ise özel ekonomi gelirleridir

Özel ekonomi gelirleri içerisinde mülk ve teşebbüs gelirleri yer almaktadır

Günümüzde devletlerin borçlanma yolu ile gelir elde etmesi de olağan sayılmaktadır. Borçlanma, ulaştığı miktar ve ekonomik değişkenler üzerindeki etkisi itibariyle önemli bir kamu geliri haline gelmiştir. Ancak borçlanma ile sağlanan gelirler, devlet için geçici bir gelir kaynağıdır. Ayrıca devlet borçlanma yolu ile sağladığı parayı, ileride faizi ile birlikte geri ödemek durumundadır.

Devlet iç ve dış piyasalardan borçlanabilir. Devletin yurt içi piyasadan borçlanmasına iç borçlanma denir. Devletin özel kişilerden borçlanması tüketim harcamalarının kısılmasını doğururken finans kurumlarından borçlanması, alternatif yatırım alanlarının dışlanması anlamına gelmektedir.