Kamera Teknikleri

Kamera Tekniklerinde Dikkat Çeken Noktalar

Kameranın görevi, yalnızca çekim yapmak değil, durağan bir görüntüye hareket katarak anlam yaratmaktır. Kamera, bu yönüyle sadece görüntüleri kaydetmemekte, kullanılan tekniklerle izleyicide estetik, psikolojik, dramatik etkiler uyandırmaktadır.

Yaygın kullanılan kamera teknikleri arasında yıldırım pan ve ani kesme, şok zoom, nesneyi tarama, arka plandan ön plana geçiş, netliği bozma, netlik geçişi, aşırı veya düşük pozlamayla fade, tavanı döndürme, ters çevirme, açı kaydırma ile uyuya kalma yer almaktadır.

Yıldırım pan, kameranın çok ani çevrinmesiyle oluşmaktadır. Kamera, sağdan sola veya soldan sağa çok hızlı bir şekilde pan yapmakadır. Bu hareketle hızlı geçiş sırasındaki görüntüler bulanıklaşmaktadır. Yıldırım pan, bir plandan başka bir plana geçişte bağ kurmaktadır. Bir başka kamera tekniği, şok zoomdur. Kamera gövdesini hareket ettirmeden karşısındaki nesne veya kişiye hızlı bir şekilde yaklaşmaktadır. Bu hareket, lens yardımıyla gerçekleşmektedir. Şok zoomun kullanılma sebebi, görüntüdeki bir detayın gözden kaçmasını engellemektir. Nesneyi tarama tekniğinde, karakter, nesne ya da mekân, kameranın yukarı aşağı çevrinmesiyle tanıtılmaktadır. Kamera, yavaş hareketlerle göstermek istediği nesne ya da kişi üzerinde çevrinme yapmaktadır. Arka plandan ön plana geçiş tekniği, arka planda gerçekleşen bir olayın ardından kamera yakınında duran nesne ya da kişiye odaklanılarak yapılmaktadır. Orijinal adı “Rack focus”tur. Netliği bozma tekniği, kameranın öznel çekim yaparak karakterin gözünden görüntünün netliğini kaybetmesini göstermektedir. Bu teknik, genelde bayılma sahnelerinde kullanılmaktadır. Netlik geçişi, netliğin yavaş yavaş değiştirilmesidir. Kamera hareket etmeden, lensin netlik halkası değiştirilerek netlik bozulmakta veya kademeli olarak netleşmektedir. Pozlama, bir çekim sırasında kameraya ne kadar ışık ulaştığının ölçüsüdür. Işığın doğru ve yeterli kullanımı önemlidir. Aşırı pozlamayla fade, görüntünün olması gerekenden daha fazla ışık almasıdır. Fazla ışık sebebiyle görüntü soluklaşmaktadır. Renklerin canlı görünmemesiyle birlikte, ışık kaynakları da beyaz görünmektedir. Düşük pozlamayla fadede tam tersi bir durum söz konusudur. Kamera, olması gerekenden daha az ışık almaktadır. Bu da görüntünün karanlık olmasına sebebiyet verir. Aşırı veya düşük pozlama ile filmdeki karakterin duygularının izleyiciye yansıtılması için de tercih edilmektedir. Tavanı döndürme, yukarıda bulunan ilginç bir görüntü, nesne veya kişileri çekerken kameranın döndürülerek çekim yapılmasıdır. Kamera, daire şeklinde hareket ederken yukarıdaki görüntüyü kaydetmektedir.

Ters çevirme tekniği, karakterin ruh hâlini verirken veya düşme hareketini takip ederken kameranın ters çevrilmesiyle yapılmaktadır. Aksiyon sahnelerinde ya da karakterin kafa karışıklığını anlatmak, baş aşağı duran bir kişi gibi bakıldığını göstermek için kullanılmaktadır. Açı kaydırma, eğik açı tekniğine benzemektedir. Eğik açıda kamera çok fazla açısını değiştirmez ve eğik olarak açısını korumaktadır. Açı kayırmada ise kamera açısını sürekli değiştirmektedir. Geminin dalgalardan sarsıldığını veya karakterin dengesinin bozulduğunu göstermek için kullanılmaktadır. Uyuya kalma, önce yerde duran oyuncuyu kamera üstten göstermektedir. Ardından kamera, yavaş yavaş geçiş yapmak veya siyaha düşmek için yükselme veya alçalma hareketi yapmaktadır.

Kamera teknikleri kullanılırken doğru teknik olduğundan emin olunmalıdır. Teknikler, yapımın türüne veya oluşturulmak istenen tekniğe göre seçilmelidir. Birden fazla teknik kullanıldığında ise, birbiriyle uyumlu olması gerekliliği unutulmamalıdır.