İşletmelerin Uluslararasılaşması

İşletmelerin Uluslararasılaşması: Uluslararasılaşma kavramı, işletmelerin faaliyetlerini ulusal sınırlarının dışına taşıracak şekilde yapmasıdır . Uluslararasılaşma son yıllarda dünyada yaşanan eğilimler, “küreselleşme” sürecinin giderek daha fazla gündeme gelmektedir. Bu dinamik süreç özünde mali piyasaların ve ileri teknolojinin yönlendirdiği dinamik bir süreci ifade etmektedir.

Uluslararasılaşma Nedenleri: İşletmelerin uluslararasılaşmasının nedenleri şunlardır: İç rekabetin baskısından kurtulma arzusu, yerel pazarın doyması ile yabancı iş pazarlara açılma isteği, ölçek ekonomilerden yararlanarak maliyetleri düşürme, dış piyasada kullanılabilecek kapasitenin olması, işletme kârlılık oranlarının daha yüksek olması, yeni ürün geliştirme ve teknolojik gelişmeleri yakından takip etme.

Uluslararasılaşma Süreci: İşletmeler uluslararasılaşmayı farklı aşamalarla gerçekleştirirler. Bunlar; iç pazarlama aşaması, ihracat öncesi aşama, deneysel katılım aşaması, aktif katılım aşaması, güçlü katılım aşamasıdır.İşletmeler Uppsala Modeli, Yenilik Modeli ve Uluslararasılaşma Ağ (Örgütleme) Modeli'yle uluslararasılaşır.

Uluslararasılaşma Stratejileri: İşletmelerin uluslararası pazarlara girmeleri için önlerinde diğer seçenekler, ihracat aşamasından sonra gelen ileri ticaret teknikleridir. Burada şirket ürettiği malların uluslararası pazarlarda satılması dışında ürettiği hizmetleri de pazarlama imkânına sahip olmaktadır.

Dış İhracat: İhracat aşaması genellikle bir işletmenin dış piyasalara girmelerinin ilk adımı olarak kabul edilmektedir. İşletmelerin sınır ötesi faaliyetlerde bulunmaya başlaması için başlıca iki sebep bulunmaktadır: Birincisi, yerel kaynaklardan daha ucuz maliyetle girdi elde etmek; ikincisi, yerel faaliyetlerle üretilen ürünleri daha uygun şartlarda dış piyasada değerlendirmektir.

Hisse Senedi Yatırımları: Hisse senedi yatırımları yönetim uygulaması gerektirmeyen, uluslararası bir yatırım biçimidir . Hukuki engellerin olmadığı veya göreli olarak daha az olduğu ülkelerde, bir işletmenin, diğer ülkedeki işletmenin hisse senetlerinden satın almasıdır. Faaliyetin amacı, işletmenin elinde bulunan ve kendi ülkesinde de yatırıma dönüştürmedikleri sermaye fazlasını, kendi belirledikleri ve politik riski olmayan ülkelerde, yüksek kâr getirecek yerlere yatırarak sermaye kârını artırmaktır.

Lisans ve teknik anlaşmalar: Lisans anlaşmaları, bir işletmenin sahibi olduğu patent, ticarî sırlar, ticarî marka, teknoloji, teknik bilgi firma ismi veya pazarlama teknikleri gibi maddi olmayan varlıklarını bir anlaşma dâhilinde ve bir ücret karşılığında başka bir ülkede faaliyette bulunan bir işletmeye kullanma izni vermesidir.

Doğrudan Dış Yatırımlar: Doğrudan dış yatırımlar, dünya ekonomisinde çok önemli bir yere sahiptir . Bunlar dünyanın toplam sabit sermaye biçimindeki yatırımlarının %80’ini oluşturmaktadır.

Ortak Girişim: Dış pazarlara açılmak isteyen işletmelerin izledikleri ikinci grup giriş stratejileri, üretim ve pazarlama tesisi kurmak için yerel işletmelerle ortaklaşa hareket etmektir .

Franchising: Franchising, sözleşmeye dayalı, direkt bütünleşmiş bir pazarlama sistemidir. Franchising bir işletme türü olmadığı gibi, hukuksal anlamda bir örgütlenme biçimi de değildir. Belirli bir faaliyette kullanmak için hakların franchise edilerek bir işi yapmaktır. Franchisingin en az iki işletme arasında gerçekleştirilir.

Stratejik İttifaklar: Bugün küreselleşme eğilimleri, işletmelerin yeni yatırırım modelleri geliştirmelerine neden olmaktadır. Bu yöntemlerden biri de stratejik ittifaklardır.

Doğrudan Yatırım: Doğrudan Yatırımcı, yabancı doğrudan yatırımcı veya yatırımcıların ikamet ettikleri ülke veya ülkelerin dışındaki bir ülkede doğrudan yatırım faaliyetinde bulunmasıdır.