Halkla İlişkiler Araştırmalarının Yürütülmesi ve Verilerin Toplanması

Araştırmalar örgütün halkla ilişkiler faaliyetlerine başlarken gerçekleştirmeleri gereken ilk adımı oluştururlar. Örgüt sorunlarını ve stratejilerini saptamada hayati bir öneme sahiptirler. Her araştırma bu araştırmanın sorumluluğunu ve uygulamasını üstlenen bir kişi ya da grubun varlığını zorunlu kılar. Araştırmalarda eğitimli bir personelle çalışmak her zaman örgüte avantaj sağlar. Araştırmacılar sağlam bir araştırma planı ve tasarımı gerçekleştirebilecek bilgi ve becerilere sahip olmanın yanında karşılaşabilecekleri engellere yönelik alternatif planlar geliştirmede de pratik bir akıl yürütmeye sahip olmalıdır.

Görüşme, “önceden belirlenmiş ve bir amaç dâhilinde yapılan, soru sorma ve yanıtlama tarzına dayalı karşılıklı ve etkileşimli bir iletişim süreci” olarak tanımlanmaktadır. Gözlem, sistematik olarak önceden hazırlanmış bir yaklaşımla bir durumu ya da oluşumu göz dâhil, duyularla izleyerek veri toplamadır. Deneyler ise iletişim alanında uzun süredir uygulanmaktadır. Sosyal bilimler alanında bir deneyin başlaması için araştırmacının denetleyebildiği ya da yönlendirebildiği bir durumun yaratılarak, bu durumun sonuçlarına ilişkin olası beklentilerin ortaya konması gerekmektedir.

Verilerin toplandığı kaynaklar nedeniyle onları birincil ya da ikincil veriler olarak ayırırız. Birincil veriler, özel olarak sorun hakkında özgün verileri toplamak için gereklidir. Birincil veri kaynakları , araştırmacının bizzat ilk elden edindiği kişi ya da olaylardır. Bir halkla ilişkiler uygulamacısı, örgütün danışma ya da müşteri hizmetleri bölümüne yapılan başvuruları inceleyerek kendisine birincil veriler toplayabilir ya da tüketicilerle bizzat görüşerek bu verilere ulaşabilir. İkincil veriler, araştırmacının bizzat kendisinin derlediği değil, başka kişi ya da kurumlarda üretilmiş ve yayınlanmış olan verilerdir.

Veriler şu özelliklere sahip olmalıdır; geçerli, güncel, yeterli, elverişli, ilgili.

Bütün araştırmalarda evren ve örneklem kullanılır. Veri toplama teknikleri arasında gözlem, deney, görüşme gibi veri toplama tekniklerini sıralayabiliriz.

Deneysel çalışmalarda karşımıza denek, deney grubu, kontrol grubu, müdahele, bağımlı ve bağımsız değişken gibi kavramlar çıkmaktadır.

Araştırmalara başlamadan önce; pilot çalışma yapılmalıdır. Pilot çalışma, bir araştırmaya başlamadan, ona son şeklini vermeden önce, çok küçük sayıda üzerinde uygulanan ve elde edilen sonuçlar neticesinde araştırmanın sorularının, biçiminin daha sağlıklı hâle getirilmesini sağlayan ön araştırmadır.

Araştırmacılar geçerli, güncel, yeterli, elverişli ve araştırma sorunuyla ilgili olarak, temsil yeteneği yüksek bir örneklem üzerinde gerçekleştirdikleri araştırmaların sonuçlarını raporlayarak yönetime sunarlar. Birincil verilere başvurdukları gibi ikincil verilere de başvurabilirler. Bazı durumlarda ikincil veriler, birincil veriler toplanmadan önce bir hazırlık mahiyeti taşır. Veriler gözlem, deney, görüşme (derinlemesine mülakat) yoluyla toplanırken, mektup, telefon, kişisel temas, internet gibi araçlar araştırılan kişilere yönelik temel temas ve erişim teknikleri arasında yer alır. Araştırmacı amacına göre bunlardan birini ya da birkaçını seçerek kullanır. Her veri toplama tekniğinin bir takım avantaj ve dezavantajları vardır, araştırmacılar bunları gözeterek seçimlerini yapmalıdırlar.