Alternatif Stratejiler ve Halkla İlişkiler Örgütlenmeleri

Sivil toplum örgütleri, toplum yararına çalışan ve bu yönde kamuoyu oluşturan, kâr amacı gütmeyen, sorunların çözümüne katkı sağlayarak çoğulculuk ve katılımcılık kültürünü geliştiren, demokratik işleyişe sahip, bürokratik donanımdan yoksun ve gönüllü olarak bir araya gelen bireylerden oluşan örgütlenmelerdir. Sivil toplum örgütlerinde üç farklı stratejik seçenek mevcuttur. Örgütsel strateji, örgütün gelişme yolunu belirler ve örgütün amaçlarının nasıl gerçekleştirileceğini ortaya koyar. Programla ilgili strateji; programların nasıl geliştirileceğini, yönetileceğini ve sonuç vereceğini belirler. Örgütün sonuç almasına yönelik eylemler dizisinin neler olacağı ve bunun sonuçlarının nasıl değerlendirilmesi gerektiğini ortaya koyar. İşlevsel strateji, örgütün etkililiğini ve verimliliğini etkileyen yönetim ve destek gereksinimlerinin nasıl yönetileceğini ortaya koyar. Hukuki temeller üzerine kurulmuş olmasıdır.

Kamu Yönetiminde Uygulanan Stratejik Seçenekler

Kamu yönetiminde uygulanan stratejik seçenekler, piyasacı, yönetsel, program ve aşamalı ve yavaş değişim stratejisidir. Piyasa Stratejisi, devletin vatandaş ve diğer kamu kuruluşları olmak üzere iki farklı alana hizmet sağlama zorunluluğunda olmasından dolayı birtakım riskler içermektedir. Yönetsel Stratejide yönetici, finansal ve insan kaynakları başta olmak üzere, kaynakların kullanımında, kural ve baskılardan arındırılmış şekilde yetki sahibidir. Program stratejisi: Bu stratejinin temelini kamu kaynaklarının, kamunun temel amaç ve öncelikleri doğrultusunda en etkili oldukları alanlara yöneltilmesi oluşturur. Aşamalı ve yavaş değişim stratejisi: Uzun vadeli değişimleri hedefleyen bu stratejide küçük ve yavaş değişim hedeflenir . Ticari işletmeler için strateji sahibi olmak çok önemlidir. Strateji, bir işletmenin odak noktasıdır. Halkla ilişkiler stratejisi de işletmenin stratejisinden bağımsız düşünülemez.

Stratejik seçeneklerin belirlenmesi ve uygulanması sırasında, halkla ilişkiler birimi, bu stratejilerin hedef kitle üzerindeki etkilerini, işletmeye karşı oluşturulan pozitif tutum ve bu tutumun devamını sürdürmekle görevlidir.

İşletmelerde stratejik seçenekler büyüme, dengelilik, tasarruf, karma ve yenilik olma üzere beş tanedir. İşletme, tasarruf ve dengelilik stratejilerini pazar payının azaldığı ve ekonomik açıdan güçlük çektiği sırada uygularken, büyüme ve yenilik stratejilerini pazar payını artırmak ve gelişmek amacıyla uygular .

Büyüme stratejisi, işletmelerin hem ürünlerini hem de pazarlarını birlikte değerlendirip değerlendirmediklerini ya da hangi yönde uygulama yapıldığını tespit etmek amacıyla uygulanır. Büyüme stratejileri, iç büyüme yolları ve dış büyüme yolları olarak ikiye ayrılır. İç büyüme yollarında; uzmanlaşma, yatay farklılaşma, dikey farklılaşma, tek yönlü farklılaşma, yığışım, türdeşlik stratejileri uygulanır. Dış büyüme yolları olarak adlandırılan başka işletmeleri satın alma ya da onlarla birleşme ve müşterek yatırım ortaklığı gibi stratejileri uygular. Yeni alanlara girmek ve risk almak istemeyen işletmeler, dengelilik stratejisi izler. Bu strateji ile işletme, aynı veya benzer ürün hizmet sunmaya devam eder ve ürün/hizmet sunumunda bir çeşitlemeye gitmez. Kararlı, dengeli ve durgun bir yol izlenir. Bu strateji, güçlü piyasa payına sahip, ürün/hizmetlerinin yaşam seyirlerinde olgunluk dönemini yaşayan işletmeler için uygundur. Dengelilik stratejisi, yavaş büyüme, harmanlama, fasılalı durgun büyüme ve destekli büyüme olmak üzere dört şekildedir.

Tasarruf stratejilerinin başarısızlığı simgelediği düşünüldüğünden, işletme yöneticilerinin uygulamayı tercih etmediği stratejiler arasında yer alır.

Ekonominin durgunluk yaşadığı dönemde veya işletmenin içinde bulunduğu pazardaki talep azalmasının yaşandığı ortamda etrafa bakma strateji uygulanır. Tecrit etme stratejide işletmenin herhangi bir stratejik iş birimi satılır veya faaliyetleri durdurulur. Bu stratejinin uygulanma nedenleri arasında, satışlardaki durgunluk, faaliyetlerine son verilecek birimin kârlılığının az olması ve bu birimin teknolojik yeniliklerinin işletmenin sahip olduğundan daha fazlasını gerektirmesi yer alır.

Son verme stratejisi başarısızlığı simgeler. Çünkü işletmenin sadece bir tek stratejik iş biriminin değil, işletmenin tamamının satılması veya kapanması söz konusudur. Bu stratejiyi uygulayan işletme iflas etmek dışında başka seçeneği olmadığının farkına varır ve iflas yerine işletmeyi satmayı tercih eder.

Bir işletme ürün veya hizmet satışlarının %75 'inden fazlasını tek bir müşteriye satıyorsa müşteriye mahkûm bir strateji izliyordur. İşletmenin, pazarlama veya diğer işletme faaliyetlerini güçlendirmede isteksiz ya da yeteneksiz olması ve finansal açıdan güçlenmenin bu yolla gerçekleşeceğinin düşünülmesi durumlarında işletmeler bu stratejiyi uygular.

Büyük ölçekli örgütlerin aynı anda farklı stratejiler izlemesine karma stratejiler denmektedir. Alternatif stratejiler içinde işletme için en çok risk taşıyan strateji, yenilik stratejisidir. Çünkü yenilik stratejisinde işletme yeni bir alana girecek, o alana daha önce hiç denenmemiş bir hizmeti ya da ürünü götürecek ve bunun da kabul edilmesini bekleyecektir.