Tanrı Tasavvurları

Tanrı kavramı, kendisinde güç, her yerde hazır ve nazır olma, otorite, adalet ve iyilik kavramları gibi pek çok özelliği kapsayan temel bir kavram olarak tanımlanmaktadır.

Düşüncenin bir türü olarak kabul edilen tasavvur, ruhsal güçler veya duygusal uyarılarla zihinde önceden oluşan herhangi bir nesnenin, olayın, eylemin ya da bir kavramın istekli olarak yeniden özel bir biçimde şekillenmesi, canlanması, anlam kazanması veya hatırlanmasıdır. Tanrı tasavvuru ise bireyin küçük yaşlardan itibaren zekâ gelişimine, edinmiş olduğu bilgi ve yaşantısına göre, Tanrı’yı zihninde canlandırması ve şekillendirmesi olarak tanımlanabilir.

Tanrı tasavvuru, ilk çocukluğun hatıra ve duygularını taşır. Tanrı kavramı, bilişsel veya teolojik Tanrı anlayışına göndermede bulunurken; Tanrı tasavvuru, bireyin Tanrı’yı duygusal olarak tecrübe etmesiyle daha çok ilişkilidir.

Tanrı tasavvurlarını açıklamaya yönelik teorik yaklaşımlar geliştirilmiştir. Bağlanma teorisi, nesne ilişkileri teorisi ve bilişsel tabanlı teoriler bu konudaki teorilerin temel kategorilerini oluşturmaktadır.

Bireyler daha küçük yaşlarından itibaren zekâ gelişimlerine, edinmiş oldukları bilgi ve yaşantılarına göre başta Allah olmak üzere, çeşitli dinî kavramları ve olayları zihinlerinde canlandırmaktadırlar. Buna göre, kişisel gelişimi etkileyen hemen her şey, tanrı tasavvurlarını da etkilemektedir.