Cumhuriyet Döneminden Günümüze Din Eğitimi

Örgün Din Öğretimi

Okul çatısı altında yapılan eğitim etkinlikleri genellikle, örgün öğretim kavramı ile karşılanır. Bu anlamda örgün din eğitiminden söz edildiği zaman okul çatısı altında verilen din öğretimi anlaşılmalıdır.

İlköğretim Okulları

İlköğretim okullarının programı içerisinde din öğretimi, zorunlu Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersleri aracılığı ile verilmektedir. Bu dersler, ilköğretim 4 -5- 6-7 ve 8. sınıflarda haftada iki saat olarak verilmektedir.

İlkokullar

1933’ten itibaren 1949 yılına kadar (1939’a kadar köy okulları hariç) ilkokullarda öğretimin hiçbir kademesinde Din öğretimine yer verilmemiştir. Din derslerinin müfredat içine alınması 1.11.1949 tarihindeki kararla gerçekleştirilmiş, aynı karar 4 Kasım 1950 tarihinde program içine alınmıştır.

30 Mart 2012 tarihinde kabul edilen kanunla ‘sekiz yıllık kesintisiz’ ibareleri kaldırılarak, 4+4+4 olarak bilinen sisteme geçilmiştir. Bu kanunla birlikte 4 yıl süreli zorunlu ilkokul öğrenimi getirilmiş ve ilkokul 4. Sınıflarda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi haftada iki saat olarak verilmektedir.

Ortaokullar

Ortaokulların 1924 yılındaki programında da din dersleri adıyla bir derse yer verilmiştir. Her sınıfta iki saat olan bu ders, 1927 yılında bütün ortaokullardan din dersleri tamamen kaldırılmıştır.

1956 –1957 öğretim yılında ortaokul programlarına yeniden Din Bilgisi dersi, bir ve ikinci sınıflara bir saat seçmeli olarak konulmuştur. 1982’den sonra her sınıf seviyesinde, iki saat ve zorunlu olarak verilmeye başlanmıştır.

28 Şubat Milli Güvenlik Kurulunda alınan kararla 8 yıllık kesintisiz eğitim uygulanmaya başlanmıştır. Alınan karar sonucunda o dönemde ortaokulu bulunan İmam Hatip Liselerinin orta kısımları kapatılmıştır.

Ortaöğretim Okulları

1930 yılında okul programlarında yeni düzenlemeler yapılmış ve bütün liselerden din dersleri tamamen kaldırılmıştır. 1932’dan itibaren de öğretmen okullarının programlarında din eğitimine ilişkin hiçbir derse yer verilmemiştir. Böylece 1939 yılından itibaren din öğretimi tamamen örgün eğitimin dışında bırakılmıştır.

1951 senesinde lise dengi bir okul olan öğretmen okullarının dokuz ve onuncu sınıflarına bir saat din dersi konulmuştur.

1976 yılında lise ve dengi okulların üçüncü sınıfına din ve ahlâk dersleri konulmuştur. Ahlâk dersi zorunlu derstir. 1982’den sonra ahlâk dersi, bütün ilk ve orta öğretim kurumlarında din dersi konuları içine alınmıştır.

2017 yılında gerçekleştirilen yeni düzenlemeye göre ortaöğretim kurumlarında zorunlu dersler kapsamında yer alan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi bütün sınıf düzeylerinde haftada 1 saatten 2 saate çıkarıldı.

İmam Hatip Okulları

Tevhid -i Tedrisat Kanunu’nun 4. maddesi Maarif Vekâletine, İmam -Hatip mektepleri açma görev ve yetkisi vermiştir. Dönemin Maarif Vekilliği de kendisine yüklenen görevin gereğini yapmış ve 29 yerde, ilkokula dayalı ve öğretim süreleri 4 yıl olan İmam ve Hatip Mektepleri açmıştır. Ancak, dördüncü yıla gelindiğinde, İstanbul ve Kütahya İmam ve Hatip Mektepleri hariç hepsi kapatılmıştır. Bu son iki mektep için ise 1930 yılında kapatılma kararı çıkarılmıştır.

16 Ağustos 1997 tarihinde TBMM’nde kabul edilen ve kamuoyunda "8 yıllık kesintisiz zorunlu eğitim yasası" olarak bilinen 4306 sayılı kanunla, bütün ortaokullar, ilkokullarla birleştirilerek ilköğretim adını almış ve tabii bu arada İmam -Hatip Liselerinin orta kısımları da kapatılmıştır.

30 Mart 2012 tarihinde kabul edilen kanunla ‘sekiz yıllık kesintisiz’ ibareleri kaldırılarak, 4+4+4 olarak bilinen sisteme geçilmiştir.

Yüksek Öğretim

Tevhid -i Tedrisat Kanununun bu maddesi Maarif Vekâletine İlahiyat Fakültesi açma görev ve yetkisi vermiştir. Dönemin Maarif Vekilliği de kendisine yüklenen görevin gereğini yapmış ve 1924 yılında Dâru'l -Fünûn'a (İstanbul Üniversitesi'ne) bağlı, öğretim süresi 3 yıl olan bir İlahiyat Fakültesi açmıştır. Dâru'l -Fünûn’a bağlı olarak açılan bu İlâhiyat Fakültesi, 1933 yılına kadar eğitim öğretim faaliyetlerini sürdürmüştür.

21 Kasım 1949'da da, İlâhiyat Fakültesi, Ankara Üniversitesine bağlı olarak öğretime başlamıştır.

Yaygın Din Eğitimi

Aile

Eğitimin ilk yeri ve her türden eğitimin ilk başladığı yer ailedir. Çocuklar ilk bilgilerini aileden alırlar ve bunları giderek geliştirirler. Her tür eğitimin başladığı yer olan aile doğal olarak din eğitiminin de ilk olarak verilmeye başlandığı yerdir. Aile eğitimi önemlidir, bu önem ailede din eğitimi açısından da geçerlidir.

Sevgi Evleri ve Çocuk Evleri

Yoksul ve korunmaya muhtaç çocuklara Milli Eğitim, Koruma Birlikleri ve Çocuk Esirgeme Kurumu olmak üzere üç ayrı kurum tarafından götürülen hizmetlerde bütünlüğün sağlanması amacıyla 24 Mayıs 1983 tarihinde Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü kurulmuştur.

Huzur Evleri

Huzurevleri yaygın din eğitiminin gerçekleştirildiği ve yaşamın devamına yönelik bilgilerin verilmesinin amaçlandığı diğer bir alandır. Buralarda yaşamlarını devam ettirmekte olan Yaşlılık döneminde kişiler ölüm gerçeği ile daha çok yüz yüze gelebilirler. Bu durum yaşlıda olumlu veya olumsuz ölüm korkusunu uyandırabilir. İşte bu noktada din, dini inanç ve dini yaşayışlar yaşlılar için önem taşıyabilir. Geçmişte yaptıkları yanlışlar ve günahlardan dolayı suçluluk duygusuna girebilirler ve telafi etmek için ibadet ve dinsel davranışlara yönelebilirler. İşte bu noktada huzurevlerinde yaşamlarını sürdüren bireylere yaygın din eğitimi alanında hizmetler sunulmaktadır.