Müdahale

Sosyal hizmetin amaçlarından birisi de dezavantajlı gruplarla çalışmak ve müracaatçıların ihtiyaç ve gereksinimlerini maksimum düzeyde karşılamaya çalışmaktır. Bu doğrultuda sosyal hizmet uzmanları müracaatçıyla birlikte çeşitli amaçları gerçekleştirmek üzere bir plan hazırlarlar. Sosyal hizmet uzmanı planlı müdahale sürecinde meydana gelen gelişmeleri çok yönlü bir şekilde değerlendirir.

Sosyal hizmet uzmanları bireylerle çalışırken tanısal ve işlevsel düşünce ekollerini uygularlar. Bunlardan tanısal ekol, Freud’un psikanaliz teorisine dayanır. Tanısal ekole göre müracaatçının içinde bulunduğu durum ve zorluklar anlaşılmaya çalışarak müracaatçıya nasıl yardım edileceği belirlenir. Bu süreçte müracaatçı ve müracaatçının sorunları bütüncül bir şekilde ele alınmalı ve müracaatçının nasıl bir psikolojik süreçten geçtiği de anlaşılmaya çalışılmalıdır. Bir sonraki süreç olan tedavi sürecinde de müracaatçının endişe ve korkuları giderilerek, işlevselliği artırılmalıdır. Tedavi aşamasında müracaatçının endişelerini azaltmak ve müdahale sürecinde aktif rol almasını sağlamak amacıyla teşvik etme, duygusal boşalma, rahatlatma, destekleme, rehberlik etme, yönlendirme ve açıklık getirme gibi çeşitli yöntemler kullanılabilir. Bireyle çalışma alanında kullanılan işlevsel yaklaşım uygulamasına göre ise bireyle çalışma, insanlara sosyal aracılar tarafından sağlanan özel servisler ile yardım etme yöntemidir. Bu ekole göre müracaatçının durumunun tam olarak anlaşılması önemli değildir. Her müracaatçı kendisi hakkındaki tanıyı kendisi koymalıdır. Dolayısıyla değişim sürecinin merkezinde müracaatçı vardır.

Planlı müdahale sürecinde müracaatçının gereksinimine yanıt bulabilmek amacıyla pratik hizmetlerin yönetimi, dolaylı tedavi ve direkt tedavi gibi çeşitli tedavi yöntemleri kullanılmaktadır. Müracaatçıyla çalışırken uzman, eklektik yaklaşımı benimsemelidir. Eklektik yaklaşım, birçok farklı teoriden faydalı olan en iyi bilgilerin seçilmesi anlamına gelir.

Planlı müdahale sürecinde müracaatçıyla birlikte gerçekleştirilen birden fazla oturum yapılır. Bu oturumlarda öncelikle müracaatçıdan çeşitli yollarla bilgiler toplanır, müracaatçının var olan sorunları tespit edilmeye çalışılır. Daha sonra müracaatçıyla birlikte yapılacak aktiviteler düzenlenir ve roller tanımlanır. Müracaatçının güçlerine ve becerilerine dikkat çekilir.

Değişim için çeşitli aktiviteler yapıldıktan sonra, müracaatçıyla birlikte süreç değerlendirilir ve süreçteki olumlu ve olumsuz gelişmeler konuşulur. Planlı müdahale sürecinde her bir müracaatçı ayrı ayrı değerlendirilir.

İhtiyaçlar prensibinde, her bir vaka için sorunların giderilmesinde gerekli olan kaynaklar belirlenir. Bu süreçte sosyal hizmet uzmanı etik ilkelere sadık kalarak çeşitli görevleri yerine getirir.

Bireylerle sosyal hizmet alanındaki uygulamaları anlamak için, belirli sorunlara sahip müracaatçı grupları ve müracaatçıların bu sorunların çözümü için yardım aldıkları ortamlara bakmak gerekir.

Sonuç olarak planlı müdahale sürecinde sosyal hizmet uzmanı, her bir müracaatçıyı farklı şekilde ele alarak müracaatçının sorunlarına çözüm bulmak ve gereksinimlerini karşılamak için çeşitli teknikleri kullanır. Müracaatçının sorunları bütüncül bir şekilde ele alınır ve müracaatçıyla birlikte sürece yön verilir.