Açık Alan Rekreasyonu ve Eğitim
Açık Alan Rekreasyonu: Açık alan rekreasyonu, çoğunlukla doğal ortamlarda yapılan rekreasyon etkinliği anlamında kullanılmıştır. Ancak, turizm etkinlikleri çerçevesinde motorlu araç ve hayvan kullanılan etkinlikler de yapılmaktadır. Bunların arasında yer alan etkinliklerden bazıları, balıkçılık, avcılık, zıpkınla balık avcılığı ve av safarisidir. Bu etkinlikler yapıldıkları çevreye göre değişkenlik gösterir. Bu örnekler arasında trekking, dağcılık, kaya tırmanışı, dağ kayağı, kampçılık, kanyon geçişi, paraşütle atlama, sörf, kano, yelken, bisiklete binme ve mağaracılık gelir.
Açık Alan Etkinlikleri ve Eğitim: Doğal alanlarda yapılan etkinliklerin eğitiminde birey, doğal yapılarla doğrudan etkileşim halindedir. Doğa, birey ve malzeme bir bütün olarak irdelenir ve yaşantılardan sağlanan bireysel ve toplumsal faydalara odaklanılır. Dolayısıyla doğal alan rekreasyonu eğitimi sonuç değil, süreç merkezlidir. Doğa ve macera etkinliklerine ilişkin öğretim programları yaparak- yaşayarak öğrenme yaklaşımını benimser. Uygulamalar doğal alanlarda gerçekleşir ancak ön bilgilendirmeleri ve hazırlık çalışmaları kapalı alanlarda yapılabilir. Öğrenme sadece doğada yaşamı sürdürme değil disiplinler arası farklı konularda olur. Böylece bağlantısallık gerçekleşir. Doğal alan eğitimi, temel olarak doğa - çevre ve macera eğitimi olarak iki ana dala ayrılmakta ve bu dallar temel dört kazanım üzerinde şekillenmektedir. Bunlar; bireylerarası ilişkiler, bireysel ilişkiler, eko -sistemik ilişkiler ve ekistik ilişkilerdir. Doğa -çevre eğitimi; macera eğitimi, macera rekreasyonu, macera turizmi, ekoturizm, deneysel eğitim ve çevre eğitimi başlıklarında incelenir.
Doğa -Çevre Eğitimi: Bilgi, beceri ve tutum sahibi olmanın biricik yolu eğitimdir. Doğa eğitiminin amacı, insanların doğaya ve doğadaki sorunlara ilişkin farkındalık oluşturmak, doğanın işleyişi ile ilgili temel bilgi ve anlayışı geliştirmek, doğaya ilişkin olumlu davranışlar geliştirilmesini sağlamak, doğayla ilgili sorunları tanımlamak, araştırma ve problem çözme ile ilgili beceriler edinilmesini sağlamak ve doğanın korunmasına etkin katılım sağlamaktır. Doğa - çevre eğitiminin yararlarının başında psiko - sosyal, ekonomik, eğitimsel ve fiziksel başlıklarında ele alınır. Diğer yandan, doğa - çevre eğitimi kapsamında ele alınan iki ana başlık; çevre duyarlığı ve ekosistem farkındalığıdır.
Macera Eğitimi: Mācerā, baştan geçen ilginç olay veya olaylar zinciri, serüven, sergüzeşt, avantür, olarak tanımlanır. Gelmek üzere olan, “belirsizlik ve risk içeren bir girişim, heyecan verici olay, tehlikeli girişim anlamlarında kullanılmaktadır. Maceraya atılma; olacakların beklenmediği, sonunun belirsiz olduğu ve bu nedenle riskli kabul edildiğinden dolayı, katılımcısı için yoğun çaba ve bağlılık gerektirdiğinden genellikle zihinsel ve fiziksel hazırlık ve eğitim gerektirmektedir. Macera eğitimi, katılımcıların geleneksel olarak kontrol altına alınmış fiziksel, duygusal ve sosyal risklerle mücadele -meydan okuma durumlarını kapsayan kapalı, açık ve doğal alanda gerçekleştirilen macera rekreasyon etkinliklerini kapsamaktadır. Macera eğitiminin temeli kampçılığa dayanır. Fiziksel uygunluktan kendini kontrole kadar bilişsel, duyuşsal ve devinişsel boyutları kapsayan birçok kazanımı içine alır. Çıktılar arasında, moral gelişimi, kişisel gelişim, grup gelişimi ve liderlik gelişimi yer alır. Macera eğitimcisi aynı zamanda liderdir.
Çünkü, o, doğadaki her yerde ve her etkinlikte katılımcıların sorumluluklarını alır, onları yönlendirir ve gelişimlerini destekler. Gruba ve hedeflere liderlik eder, etkinlik alanını bilir, çevre hakkında yeterince bilgi sahibidir, olumlu davranışlarıyla model olur. Eğitim etkinliklerinin en önemli yol göstericisi öğretim programıdır. Öğretim programının ana öğeleri; 1) hedefler - kazanımlar, 2) içerik, 3) öğretme ve öğrenme süreci ve 4) değerlendirmedir. İçerik, fiziksel beceriler, ekolojik ilişkiler ve birey -grup ilgi, ihtiyaç ve isteklerine göre belirlenir. Bu üçünün kesişimi açık alan eğitimini oluşturmaktadır.